พ.อ.ปรีชา สาลีผล ผบ.นพค.45 กล่าวว่า ทางนพค. 45 ได้คิดค้นวิธีนำไก่เบตงมาผสมกับไก่พันธุ์พื้นบ้านและไก่พันธุ์คอล่อน ทำให้เกิดไก่สายพันธุ์ใหม่ขึ้นมาเป็นไก่ลูกผสมเบตงพื้นเมืองและเบตงคอล่อน ลักษณะพิเศษของไก่เบตงคือมีลักษณะตัวใหญ่ เนื้อมีสีเหลือง นุ่ม รสชาดดี น้ำหนักมาก ขณะที่ไก่คอล่อนเนื้อแน่น และไก่พื้นเมืองทนทานต่อโรคและสิ่งแวดล้อม เมื่อนำไก่พื้นเมืองผสมพันธุ์กับไก่เบตงและไก่คอล่อนผสมกับไก่เบตง ทำให้เกิดไก่พันธุ์ลูกผสมทนทานต่อโรค รูปร่างใหญ่ แข็งแรง เนื้อเหลืองรสชาดดีมีน้ำหนัก เหมาะสำหรับเลี้ยงไว้เพื่อเป็นอาหารหรือนำไปขายเพื่อการค้า
พ.อ.ปรีชา สาลีผล ผบ.นพค. 45 กล่าวว่าต่อไปว่า หลังจากได้ลูกผสมของไก่เบตงกับไก่พื้นบ้านและไก่เบตงกับไก่คอล่อน ก็นำลูกไก่ที่ได้มาขยายพันธุ์ต่อ โดยไก่ลูกผสมที่ได้อายุ 6 เดือนขึ้นไปสามารถนำมาขยายพันธุ์ต่อได้โดยแม่ไก่ 1 ตัวสามารถไข่ได้ 20 ฟอง หากให้แม่ไก่ฟักเองจะใช้เวลาฟักเป็นตัวประมาณ 21 วันและมีโอกาสรอดเพียง 50 เปอร์เซ็นต์ จึงนำมาใส่ในเครื่องฟักที่ประดิษฐ์ขึ้นเอง โดยใช้อุณหภูมิ90 องค์ศาฟาเรนไฮหรือ38 องค์ศาเซลเซียส พลิกหรือกลับไข่วันละ 3 ครั้ง เช้าเที่ยงเย็น ใช้เวลา 17-18 วันสามารถแตกออกเป็นลูกเจี๊ยบ มีโอกาสรอดถึง99 เปอร์เซ็นต์ เมื่อลูกไก่อายุได้ 1 เดือนเศษก็สามารถนำออกแจกจ่ายให้ชาวบ้านได้เลี้ยงเพื่อบริโภคได้แล้ว
วัตถุประสงค์หลักของการให้ชาวบ้านหันมาเลี้ยงไก่ลูกผสมพันธุ์เบตงนั้นก็เพราะไก่เบตงตัวโต เนื้อมาก รสชาดดี และหากเลี้ยงเพื่อการค้าก็มีราคาดีกว่าไก่พื้นบ้านชนิดอื่น โดยเฉพาะตัวขนาด 6 เดือนมีน้ำหนักตัวละ3-4 ก.ก. ตกกิโลกรัมละ 200-220 บาท ถือเป็นราคาดีทีเดียวและที่สำคัญที่สุดก็เพื่อต้องการให้ชาวบ้านโดยเฉพาะแม่บ้านที่มีเวลาว่างใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์ เนื่องจากไก่ลูกผสมพันธุ์เบตงสามารถที่จะหาเศษอาหารกินเองได้ เหมาะที่จะเลี้ยงไว้ตามบ้านนำเศษอาหารเหลือใช้นำมาใช้ให้เกิดประโยชน์เป็นการสร้างรายได้เสริมแบ่งเบาภาระหัวหน้าครอบครัว เลี้ยงแล้วมีความเพลิดเพลิน โดยเฉพาะไข่ของไก่ที่เลี้ยงด้วยอาหารตามธรรมชาติจะมีคุณค่ามากกว่าไข่ที่เลี้ยงเพื่อการค้าหรือว่าไข่ที่เลี้ยงจากฟาร์ม ถือเป็นการน้อมนำเศรษฐกิจพอเพียงของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวนำมาใช้ให้เกิดประโยชน์อย่างสูงสุด
** นีรนุช/สตูล รายงาน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น